สายลมพาพัด เมฆาที่หมองหม่น
ภายใต้ผืนนภาอันกว้างใหญ่
สายฝนกลับร่วงโรย ดั่งพายุโหมกระหน่ำ

สิ้นสุดพื้นดิน ห่างไกลจากผิวน้ำ ที่สุดเส้นขอบฟ้า
กลับมีสิ่งหนึ่งลอยลับ หายไปไม่อาจหวนคืน

.
.
.

กลิ่นหอมฝวยฟุ้งจากทางหลังบ้าน
โต๊ะตัวกลมกับจานข้าวสามใบ
บทสนทนาดำเนินอย่างราบรื่น
ระหว่างมื้ออาหารค่ำ
กับเขาบุรุษผู้เป็นพ่อ

เสียงโทรทัศน์ดังซาบซ่าทอดแทรกตลอดการพูดคุย
บรรยายข่าวสาร บ้านเมือง สภาพอากาศ
ปราศจากเรื่องราวที่ต้องการจะได้ยิน

ยากที่จะยอมรับ แต่ไม่ขอดับความหวังที่จะเชื่อ

เสียงทุ้มมากด้วยอายุ
เปล่งเสียงออก
บอกกล่าวเรื่องน่ายินดี
สตรีผู้เป็นแม่จะกลับมา

บทสนทนากำลังจะติดขัด

แววตาเศร้าสร้อย พลางถอนหายใจ
ได้แต่บอกออกไป เธอผู้เป็นแม่ยังไร้วี่แววติดต่อกลับมา

แต่กำหนดการอีกสามวันเธอจะมา
ไม่เชื่อ ไม่ยอมรับ เขายืนยัน ว่าเธอจะกลับมา

งานของเธอลุล่วงแล้ว
อย่างไรเธอก็ต้องมา

แม้จะเนิ่นนานผ่านมามากมายเพียงใด
ขอแค่มีเธออยู่ในหัวใจ ก็เพียงพอสำหรับเขา

หากพูดกล่าวไปก็ไร้ความหมาย
มิอาจเปลี่ยนแปลงความเชื่อของใคร
ตราบเท่าที่เขาจะเชื่อ

.

เขานั่งรอที่ม้านั่งในสวนหน้าบ้านทุกวันไม่เคยขาด

แต่การรอคอยไม่เป็นดั่งใจหวัง
ไร้วี่แววการฉลองยินดีต้อนรับ

เธอติดธุระเร่งด่วน ขอให้อยู่ต่อถึงปีหน้า
เขากล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉย

เกิดขึ้นบ่อยราวกับว่าเป็นเรื่องปกติ
เธอจะไม่กลับมา

.

ยังคงรอ

.

เขาจัดทุกอย่าง ทำความสะอาดอยู่เสมอ
ห้องของทำงานของเธอยังเหมือนวันที่เธอจากไป

เสื้อผ้าของเธอถูกรีดอย่างประณีตไร้รอยยับ
ของทุกอย่างที่เธอเคยใช้ยังคงเก็บไว้เป็นระเบียบเรียบร้อย
สบู่ แชมพู โลชั่น ครีมอาบน้ำ ยังถูกวางไว้ในห้องน้ำ
เสมือนเจ้าของคนเดิมยังคงอยู่ในบ้านหลังนี้

สภาพแวดล้อมเหมือนเดิม
หากแต่บรรยากาศไม่คงเดิม


.


จากหยาดฝนในหน้าร้อน
ผันเปลี่ยนสู่หิมะในฤดูหนาว

เขาคอยเตือน อย่างทุกข์ร้อน
อย่าลืมที่จะอวยพรเธอในวันคริสต์มาส

สิ่งที่คิดในจิตใจ
อยากให้เขายอมรับ

Merry Christmas
ถูกส่งออกไป

ไม่ว่าจะอย่างไร
เธอก็ไม่อาจรับรู้
และตอบกลับข้อความใดๆกลับมา

มีเพียงข้อความจากฝั่งขวา
ไร้ซึ่งการตอบสนองจากทางซ้าย

เขาเดินออกไปยังสวนหน้าบ้าน
ยังรอคอยที่ม้านั่งตัวเดิม


.


ความหวังเดียวของการรอในครั้งนี้
คือข่าวสารจากกล่องสี่เหลี่ยม

วี่แวว สถานการณ์ ความคืบหน้า อะไรก็ได้
ที่พอให้ทราบถึงสถานะปัจจุบัน


เสียงซาบซ่าดังขึ้นจากโทรทัศน์อีกครา
นักข่าวหน้าตาคุ้นหน้า
รายงานสถานการณ์ล่าสุด


“ความคืบหน้าของเที่ยวบิน FD 888 กับการหายสาบสูญกว่าสามปีของผู้โดยสารและลูกเรือรวมกว่าสองร้อยสามสิบสามชีวิต”


“การค้นหาผู้สูญหายจากเที่ยวบินระหว่างประเทศยังคงไร้เบาะแสและวี่แวว
ไม่แม้แต่จะพบเศษซากของความเสียหาย”


“ล่าสุดทางการสั่งลดกำลังในการค้นหา และคาดว่าจะยุติการค้นหาในปีหน้า เบื้องต้นคาดว่าสาเหตุมาจากงบประมาณที่เกินกำหนด……….”


ระดับเสียงลดลง
สติเข้าสู่จิตใต้สำนึกของตนเอง

ความหวังสุดท้ายหายวับ
เหมือนกับท้องฟ้าในคืนวันนั้น


.
.
.


ที่สุดเส้นขอบฟ้า
สิ่งหนึ่งไม่อาจหวนคืนกลับ



เขายังรอ


ที่สวนหน้าบ้าน


ม้านั่งตัวเดิม


เหม่อมองท้องฟ้า


รอเธอ


ผู้เป็นที่รัก


.
.
.


การรออย่างมีความหวังยังดำเนินต่อไป