พายุพัดผ่าน สิ้นสุดสายลมกระโชก
ไม่พบสายรุ้ง แสงสี หรือหยาดน้ำ บนขอบฟ้า
มีเพียงฝุ่นผง เถ้าธุลีเกาะแน่นในอากาศไม่จางหาย

ดาวเคราะห์สีฟ้าแปรเปลี่ยน
สีแดงเข้าปกคลุมจากภายนอก
ผืนน้ำแห้งเหือด แผ่นดินหยาบกระด้าง
คงเหลือซากภูเขาน้อยใหญ่จากเศษซากอารยธรรมที่ถูกลืม

ผลกระทบจากความมักง่ายและเมินเฉย
ของเผ่าพันธ์อันน่ารังเกียจ

ระดับมลพิษยังเกินรับไหว
อากาศเผาไหม้ผิวหนัง
ไม่มีสิ่งใดหลงเหลือ

ปิ้ปๆ ปิ้ปๆ…ปิ้ป…ปิ้ป
ปิ้ปๆ ปิ้ปๆ…ปิ้ป…ปิ้ป

หากแต่สิ่งหนึ่งยังเคลื่อนไหว

ปิ้ปๆ ปิ้ปๆ…ปิ้ป…ปิ้ป
ปิ้ปๆ ปิ้ปๆ…ปิ้ป…ปิ้ป

ทำหน้าที่อย่างไม่หยุดหย่อน

ปิ้ปๆ ปิ้ปปปป

: |

ใบหน้าไร้ความคิด จิตใจไร้ความรู้สึก
พบเจอเพียงจอภาพ ไร้วี่แววดวงตา

แสงแดดกระทบลงบนแผ่นเหล็กเรียบมันวาว
ไอความร้อนระอุขึ้นจนเป็นควัน
แปรเปลี่ยนความร้อนบนแผ่นเหล็ก
กลายเป็นพลังงานไม่มีที่สิ้นสุด


เสียงอึกกระทึกครึกโครมทั่วบริเวณ
ฝุ่นผงตลบอบอวล
ซากภูเขาตั้งตระหง่าน
ล้มลงพังทลาย

ไม่ว่าสิ่งใด
ล้วนถูกกลืนกินตามกาลเวลา


ล้อตะขาบพาเข้าไปภายใต้ซากถล่ม
ตามสัญชาตญาณที่ถูกเขียน

ยังคงค้นหาสิ่งมีชีวิต กว่าพันหน
มีเพียงสีแดงภายในระบบ
สัญญาณไม่พบชีพจร
บนจอภาพปราศจากสีเขียว

: | หากมีหัวใจคงเจ็บปวดไม่น้อย

กว่าศตวรรษ ยังคงค้นหา
วิ่งตามหาทุกสถานที่ เลี้ยวซ้ายทางซ้าย ผ่านทางขวา
เพียงเพื่อจะได้ช่วยเหลือสักสิ่ง
ตามภารกิจในระบบ

จากหมู่บ้านจนสุดเมือง ผ่านเขตน้อยใหญ่
ย้ายประเทศ ข้ามแผ่นทวีป
จากตะวันตกถึงตะวันออก จากเหนือจรดใต้


ไม่พบสิ่งใด


ไร้จิตใจที่จะเหนื่อยล้า
ไม่มีแม้นความรู้สึก

หากแต่ภายนอกเริ่มบ่งบอกอาการ

: |

ความร้อนถูกระบายอย่างฉับพลัน
กาลเวลากลืนกิน
จวนจะถึงเวลา

แผ่นเหล็กมันวาวผุพัง
จอภาพแตกลาย
ล้อตะขาบขาดรุ่นริ่ง

ล้มลง
กลิ้งตามแรงโน้มถ่วง
กองใต้ภูเขา
ล้อตะขาบชี้ขึ้นฟ้า

พลังงานยังพาล้อหมุน
แต่ความคงทนไม่ตอบสนอง



นิ่งสนิทไม่เคลื่อนไหว




จบสิ้นภารกิจ



: |



: |



: |



ปิ้ป ปิ้ป ปิ้ป ปิ้ปปปป



: |



หน้าจอเลือนราง
สัญญานแจ้งเตือน
สีแดงกลับกลายเป็นสีเขียว


ลมเบาๆพาพัด ที่ปลายสัญญาณ
ลึกสุดใจกลางซากภูเขา

มากมายทางคำถาม
ไร้คำตอบทางเหตุผล

ความหวังก่อเกิด
สีเขียวอ่อน
กำลังเติบโต



: |



: |



ภารกิจสำเร็จ



: |



ส่งสัญญาณ
แจ้งเตือนในระบบ



: |



เป็นครั้งแรกที่รู้สึก


: )



: |

หากไม่สิ้นศรัทธาแก่ความเชื่อ
ความหวังคงคอยเคียงข้างเสมอ

______________